Een geweldige maand.

Zo, dat is weer een hele tijd sinds ik een verslag heb geschreven.. écht een hele tijd. Ik had het de afgelopen tijd ook wel heel erg druk.

Oké dus vorige keer vertelde ik over een fonds dat ons geld zou geven voor onze workshops. Nou, we hebben het geld gekregen, alleen zouden we het pas op 1 Juli kunnen krijgen. En het festival was al 21-24 Juni. Ja daar kwamen we ook pas later achter. Heel stom, maar dat was nou eenmaal zo. En om geld te lenen van de organisatie was het ook al te laat, want tegen de tijd dat we te horen kregen dat we het geld hadden was het al 2 weken voor het festival = te laat om workshops te maken en spullen te bestellen de misschien wel van de andere kant van Europa moeten komen. Dus we besloten om een alternatief, minder uitgebreid, programma te maken en het geld niet aan te nemen. Erg zonde, maar het was niet anders.

Vlak na mijn laatste blog vertrokken ik en Lia naar Belgrado voor een weekendje weg, met een "werkbezoek" in Vukovar, Koratië en een korte stop in Novi Sad er aan vast. Het boeiende was dat we liftend gingen. Heel spannend, want dit was mijn eerste keer liften. Lia had gelukkig wel wat ervaring. Naar Belgrado hadden we een hele luxe auto met een heel aardige Zweed met zijn zoontje. Een luxe auto is ook wel fijn dat stuk, want je zit toch makkelijk 3,5 - 4 uur in de auto van hier naar Belgrado.
In Belgrado hebben we geslapen bij twee vrienden van Lia. We zijn met hun en Niké (die ik de vorige keer al had ontmoet in Belgrado) naar een klein concert geweest. Nadat iedereen behalve Niké en ik afhaakte aan het eind, zijn we samen nog uit geweest. Althans.. het was vrij moeilijk een plek te vinden waar we de avond wouden doorbrengen. Het eerste café waar we waren was chille livemuziek, maar nadat we LETTERLIJK 30 minuten moeite moesten doen voor één biertje, en de muziek na 10 minuten veranderde in Servische volksmuziek zijn we maar weg gegaan. Hierna konden we geen andere plek vinden. ALLES was dicht! Ohja, behalve de gothic club waar we uiteindelijk gestrand zijn. Hilarisch. Nooit geweten dat er een dergelijk gothic genre was. Allemaal weirdo's in een donkere underground club met harde techno muziek. geen normale techno natuurlijk, maar gothic-techno.. of gewoon gothic zoals zij het noemde.. Ik vond het gothic-techno. haha. Stel je een vrij harde/ruige beat voor met een 'grunting' gast op de voorgrond die zingt over dood en de duivel met een stem die lijkt op die van de zanger van Korn. Goed. Na een tijdje raakten we er wel aan gewend. We hebben in ieder geval een erg leuke avond gehad :) En waren thuis toen het licht begon te worden. dan móet het wel goed zijn geweest toch!
De dag erop ben ik met Lia en anderen uit Belgrado naar een groot art festival geweest. In een bepaald gebied van Belgrado waren veel verschillende exposities. Erg tof en erg interessant! We eindigde in een redelijk hipster-tent (hipster was gelijk het woord van de week. Zoek maar op als je niet weet wat het is) waar heerlijke muziek werd gedraaid, Buiten!! Super dus. We hebben echt een heerlijke avond gehad daar.

De volgende dag zijn we door gegaan naar Novi Sad, waar o.a. ook het EXIT festival is over 2 weken. Deze 'lift ervaring' was heel anders. We zaten bij 40 jaar oude Serv in de auto. in een Yugo die rammelde. Nadat ik zei dat het zo heet was (ja, 32-35 graden) dat als we in Novi Sad aankwamen we als eerst een biertje gingen drinken antwoordde hij dat dat al veel eerder zou gebeuren. Oke.. Dus het eerste tankstation stopte we om 3 halve lieters bier te kopen. haha, uuh, geen probleem hoor! Ik moet eerlijk zijn. Een heel koud biertje in deze hitte is echt het beste. Ik wou vriendelijk zijn en het voor ons betalen aangezien hij ons al een lift had gegeven, maar dat wou hij niet. Hij zei dat ik de volgende wel kon betalen. En dat gebeurde. Een tankstation later stopte we weer, weer 3 halve liters. Je kan je hopelijk wel voorstellen dat we erg vrolijk in Novi Sad aankwamen. hahaha

We sliepen bij twee Franse meisjes die ook EVS doen. Gezellige meiden, waarvan er ééntje ook nog eens óók circus deed. Ze had zelfs d'r jongleerkegels meegenomen, daar hebben we dus zeker een beetje mee lopen gooien :) Zij hadden een project waarbij ze in een kinderdagverblijf werken om de kinderen Frans te leren. God wat ben ik blij dat ik daar niet zit zeg. Elke dag om vaste tijden verplicht met gillende kinderen werken. Niet mijn ding, hahaha. Zij vonden het gelukkig wel leuk. En ze leerde ook zeker sneller Servisch dan wij.

Toen Vukovar. De grens over. Dat was nogal spannend, aangezien ik mijn paspoort was vergeten en alleen een ID bij me had. Gelukkig ging dat zonder problemen en waren er 2 aardige jongens die ons mee wouden nemen in de auto. In Vukovar hebben we Loren ontmoet. We hebben de organisatie en de lokatie gezien waar het Balkan Streets Festival gegeven gaat worden daar. Daarnaast hebben we ook aan de website van BSF gewerkt. Toch nog wat gewerkt tijdens dit werkbezoek dus :)
Terug zijn we wel met de bus gegaan. En vanaf Belgrado zijn we met de trein gegaan. De treinreis was erg leuk. Samen met een vriendin van Lia die vanaf Belgrado meeging om Vranje te zien. Het duurde overigens wel erg lang. 7 uur. Maar het was super gezellig, want we hadden onze eigen coupé.


De 1,5 week erna hebben we erg druk aan de website en de hosting voor de Nederlandse bands gewerkt. Écht hard gewerkt. Met veel stress en alles er op en er aan. Heel fijn :D. Na (en een beetje tijdens) deze drukke periode kwamen m'n moeder en Stefan op bezoek, super leuk! Ik heb ze Vranje en omstreken goed laten zien :) We hebben een dag door Vranje gelopen, een dag door Vrjanska Banja, een dorp vlakbij, waar je heel erg in de natuur zit, we hebben de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland gezien, inclusief oranje alleps natuurlijk. In een café. Heerlijk gek dus :P We zijn een avond naar przar geweest, waar je het prachtige uitzicht over Vranje hebt, we zijn naar een heel vet feest op de berg. Ook met super uitzicht en hele goede muziek. Erg hoog "kraak"gehalte aangezien het op een soort bouwplaats van een half afgebouwd Hotel was. Super vet dus! Echt een van de vetste feestjes hier tot nu toe :D Thnx Dragan! De laatste avond hebben we in een traditioneel restaurant gegeten, Kafana. Dat konden ze ook wel waarderen volgens mij; veel vlees!

Na dat ze weer naar Nederland waren hadden we nog één week voor het BSF begon. Eigenlijk maar 3 dagen ,want donderdag was het eerste deel al; de documentaires. Deze dagen verliepen onverwacht rustig. Een soort stilte voor de storm denk ik, we hadden alles vast goed voorbereid, want we hadden weinig te doen! Donderdag begon het dus. Toen we arriveerde op de plek van de films, een café in het centrum, werd ik bijna meteen gebeld door Dyzack, een van de NLse artiesten die op zou treden. Hij en de Groove Embassy crew waren bijna in de stad. Ik en Lia hebben ze opgehaald en naar Lia's huis gebracht, waar ze zouden slapen die nacht. Daarna zijn we naar het centrum gelopen om de films te zien. Die waren al lang begonnen natuurlijk. De jongens van de band waren echt heel tof. Heb veel met ze kunnen lachen, maar heb ze ook veel kunnen helpen. Dat was desnoods wat ik en Lia moesten doen.
Na het café zijn we uitgenodigd om bij een random dude een afterparty in z'n huis te hebben. We zijn met z'n allen meegegaan, om vervolgens meer te drinken, maar om vooral een leuke tijd te hebben. Na een uurtje of 2 zijn we naar huis gegaan.

De volgende dag begon het dan echt! Ik stond om 8 uur op om vervolgens om half 9 in het kantoor te zijn voor een meeting. Al snel werd het druk. We werden naar plekken gereden of we moesten lopen om spullen te kopen, dingen op te halen of mensen op te halen. Van 12 tot 2 uur vond ons 'mobile stage' plaats in het centrum. Ik, Lia en een hoop vrijwilligers kwamen aanzetten om te helpen. We hebben twee uur lang op straat gestaan met harde muziek. Mensen geprobeerd te leren jongleren en poi'en. Na twee uur lang in de hitte te hebben gestaan hebben we geluncht op de plek waar later de optredens gingen zijn. Daar hebben we gewacht op de bands die hun soundchecks hadden. Ik en Lia hostte de bands, en dat betekende erg veel heen en weer rennen, iedereen bellen en continu moeten weten waar iedereen was. Iets wat ik heel leuk vond om te doen. Ik was ook de connectie tussen de band en de Servische staff.
Na de middag activiteiten begonnen de bands te spelen. Het festival opende met 2 lokale bands. Metal bands. Dead metal bands. Ja, niet mijn ding. Haha. De Nederlandse acts daarentegen waren erg goed. Maar van de rest heb ik niet heel veel kunnen horen aangezien ik steeds backstage of buiten met de band was. De avond was zwaar geslaagd! En ik kon het echt goed vinden met de gasten van de band.

De volgende dag was bijna het zelfde, op t feit na dat ik deze dag niet voor een band hoefde te zorgen. Iets minder zorgen dus. De mobile stage was wel wat drukker de tweede dag. We hadden ook twee Franse meisjes die in Novi Sad wonen op bezoek die met ons meededen met o.a. jongleren. Ze hadden jongleerkegels mee, dus daar hebben we een tijdje mee kunnen spelen. Ook hebben ze een klein optreden gegeven, meer in de vorm van acteren. De tweede avond waren er een stuk meer mensen bij het festival vanwege een erg populaire en bekende band. Er was ook heel veel meer bewaking, maar ik had natuurlijk nog steeds een staff – pas, dus ik had overal toegang :D hahaha. Deze avond heb ik meer van het festival zelf kunnen genieten, en daarmee bedoel ik meer drinken en naar de muziek kunnen luisteren. Begrijp me niet verkeerd hoor, de eerste avond was minstens even vet, alleen op een heel andere manier. De laatste band die optrad was Sopot. Een band die rock met Drumm ‘n bass en dub samenvoegt. Het was echt geweldig. Niké was er ook bij, ze was uit Belgrado naar Vranje gekomen voor deze avond, dus dat maakte het nog leuker. Na de show ben ik direct backstage gegaan om tegen ze te vertellen hoe perfect ze dit festival hebben afgesloten. De leadzanger vertelde me dat ze in September een gig hebben in Eindhoven, heel leuk dus. Momenteel ben ik nog steeds met ze in contact en probeer ik een locatie in Amsterdam te vinden voor ze om te spelen. Hierna zijn we naar huis gegaan. Niké sliep in ons logeerbed, maar het duurde zeker nog 2 uur voordat we echt gingen slapen.


De volgende dag heb ik heerlijk lang uit kunnen slapen. Eigenlijk de hele week er na wel. Ik heb niet heel veel gedaan meer in die week. In principe was mijn project hier klaar. Dit festival was het event waar ik deze maanden naar toe heb gewerkt. En het kon niet beter gegaan zijn. Ik kijk echt met grote voldoening terug op een geweldig weekend. Maar dat was gelukkig nog niet het einde van de leukigheid hier. Het weekend erop speelde de Nederlandse bands in Vukovar. Ja, de Kroatische stad waar ik begin deze maand ook was. Daar was dus ook een editie van het Balkan Streets Festival. Vrijdag morgen ging ik met de bus va 5 uur richting Vukovar. Ik kwam rond een uur of 12 aan denk ik. Super leuk om de jongens en Loren weer te zien. Het was ook een erg leuke dag. Na dat ze gespeeld hadden en het festival over was hebben we nog tot een uur of 5 buiten gezeten met een hoop desperados hahaha. Zaterdag ben ik terug gegaan, naar Belgrado. Daar heb ik afgesproken met Milan, een vriend die ik heb leren kennen via Lia, waar ik ook zou blijven slapen. We zijn samen met een andere vriend van hem naar Cirque du Soleil – Alegria geweest. Een perfecte toevoeging voor dit weekend. Het kon niet beter eigenlijk!

In de tussentijd hebben we wel afscheid moeten nemen van Lia en Tihomir. Ik zit er eigenlijk helemaal niet mee. Ik bedoel, het was echt super leuk met Lia hier, en ze heeft m’n tijd hier absoluut een stuk leuker gemaakt, maar het voelt alsof ik d’r toch weer snel zie. Alsof er niets te missen is. Daarnaast ben ik hier ook bijna weg…
En nu zit ik weer in Vranje. Nog 2,5 week voor ik naar huis ga, definitief dit keer. Erg gek te bedenken dat ik nu al weer bijna weg ga, en dat deze 5 maanden zo ongelofelijk snel zijn gegaan. Maargoed, dat kon iedereen me al vertellen van tevoren natuurlijk. Volgende week donderdag vertrek ik samen met Dragan naar Exit festival, waar ik ook echt niet op kan wachten. Na Exit waarschijnlijk nog naar Belgrado om doei tegen de geweldige mensen te zeggen die daar wonen en dan waarschijnlijk nog naar Nis met Ana. Dan heb ik nog 2 dagen in Vranje en vlieg ik weer naar Nederland. Waar ik eigenlijk ook niet op kan wachten hoor. Ik heb echt super veel zin om weer naar Nederland te gaan en om iedereen weer te zien. Hoe dichter bij het komt, hoe leuker het wordt om weer naar huis te gaan! :)


Goed, ik heb nu volgens mij wel echt m’n langste blog ooit geschreven. Als je dit leest betekent het dat ik boeiend genoeg heb geschreven. Hahaha. Wees ook niet bang om een berichtje achter te laten, dat vind ik alleen maar heel leuk! :)
Ik ga er vandoor. Wat dingen invullen en mensen meeten in de stad ofzo. Heb ook niet heel veel meer te doen hier. Haha. Wat ik echt niet erg vind hoor!

Tot snel allemaal! Groeten uit Vranje!